روشهای توانبخشی ام اس
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری مزمن است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهد. چندین روش توانبخشی مختلف وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم ام اس و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
علت دقیقی برای ام اس تاکنون شناخته نشده است ، اما محققان تلفیقی از عوامل ژنتیکی و محیطی را در بروز آن موثر می دانند.
روشهای توانبخشی ام اس
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی می تواند یک روش توانبخشی موثر برای افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) باشد. فیزیوتراپی می تواند به بهبود تحرک، قدرت، تعادل و عملکرد کلی بدن کمک کند. در اینجا چند راه وجود دارد که فیزیوتراپی می تواند برای افراد مبتلا به ام اس مفید باشد:
تجویز ورزش: یک فیزیوتراپیست می تواند یک برنامه ورزشی فردی برای کمک به مدیریت علائم ام اس ایجاد کند. این ممکن است شامل ورزش هوازی، تمرین قدرتی و کشش باشد.
آموزش راه رفتن: تمرین راه رفتن می تواند به بهبود توانایی راه رفتن و کاهش خطر افتادن کمک کند. فیزیوتراپیست می تواند با فرد مبتلا به ام اس برای بهبود الگوی راه رفتن او کار کند و در صورت لزوم نحوه استفاده از وسایل کمکی مانند عصا یا واکر را به او آموزش دهد.
تمرین تعادل: تمرین تعادل می تواند به کاهش خطر سقوط و بهبود تعادل کلی کمک کند. فیزیوتراپیست می تواند با فرد مبتلا به ام اس برای بهبود تعادل از طریق تمرینات و تکنیک هایی مانند جابجایی وزن، ایستادن روی یک پا و استفاده از تخته های تعادلی همکاری کند.
درمان دستی: تکنیک‌های درمان دستی مانند ماساژ، تحرک مفصل و کشش می‌تواند به کاهش سفتی عضلات و بهبود دامنه حرکتی کمک کند.
تحریک الکتریکی عملکردی (FES): FES شامل استفاده از تحریک الکتریکی برای فعال کردن عضلات و بهبود عملکرد است. FES را می توان برای بهبود توانایی راه رفتن، کاهش اسپاستیسیته عضلانی و بهبود عملکرد کلی بدن استفاده کرد.
کاردرمانی
کاردرمانی می تواند یک روش توانبخشی موثر برای افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) باشد. کاردرمانی می تواند به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا روش های جدیدی را برای انجام فعالیت های روزانه مانند لباس پوشیدن، آشپزی و تمیز کردن برای حفظ استقلال بیاموزند. در اینجا چند راه وجود دارد که کاردرمانی می تواند برای افراد مبتلا به ام اس مفید باشد:
حفظ انرژی: تکنیک های صرفه جویی در انرژی می تواند به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا خستگی را مدیریت کنند و انرژی را در طول روز حفظ کنند. یک کاردرمانگر می تواند به افراد مبتلا به ام اس یاد دهد که چگونه فعالیت ها را اولویت بندی کنند، استراحت کنند و از تجهیزات تطبیقی برای کاهش خستگی استفاده کنند.
تجهیزات تطبیقی: تجهیزات تطبیقی می توانند به افراد مبتلا به ام اس کمک کنند تا فعالیت های روزانه را راحت تر انجام دهند. یک کاردرمانگر می تواند نحوه استفاده از تجهیزات تطبیقی مانند دستبند، وسایل کمکی پانسمان و ابزار آشپزخانه را به افراد توصیه و آموزش دهد.
تغییرات در خانه: اصلاحات خانه می تواند به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا استقلال و ایمنی را در محیط خانه خود حفظ کنند. یک کاردرمانگر می تواند محیط خانه را ارزیابی کند و تغییراتی مانند میله های دستگیره، نرده ها و رمپ های صندلی چرخدار را توصیه کند.
راهبردهای شناختی: راهبردهای شناختی می توانند به افراد مبتلا به ام اس کمک کنند تا تغییرات شناختی مانند مشکلات حافظه، توجه و پردازش اطلاعات را مدیریت کنند. یک کاردرمانگر می‌تواند راهبردهای شناختی مانند کمک‌های حافظه، شکست وظایف و نشانه‌های بصری را آموزش دهد.
اصلاحات کاری: اصلاحات کاری می تواند به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا اشتغال و بهره وری را حفظ کنند. یک کاردرمانگر می‌تواند محیط کار را ارزیابی کند و تغییراتی مانند تنظیمات ارگونومیک، برنامه‌های کاری انعطاف‌پذیر، و تغییر ساختار شغلی را توصیه کند.
سایر روشهای توانبخشی
گفتار درمانی
گفتار درمانی از روشهای توانبخشی ام اس است و می تواند یک روش توانبخشی موثر برای افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) باشد که مشکلات گفتار و بلع را تجربه می کنند. ام اس می تواند ماهیچه های مورد استفاده برای گفتار و بلع را تحت تاثیر قرار دهد و برقراری ارتباط موثر و ایمن برای خوردن و آشامیدن را دشوار می کند. در اینجا چند راه وجود دارد که گفتار درمانی می تواند برای افراد مبتلا به ام اس مفید باشد:
تمرینات گفتاری: تمرینات گفتاری می تواند به بهبود بیان، کیفیت صدا و وضوح کلی گفتار کمک کند. یک گفتاردرمانگر می تواند یک برنامه تمرینی فردی برای کمک به بهبود عملکرد گفتار ایجاد کند.
بلع درمانی: بلع درمانی می تواند به بهبود عملکرد بلع و کاهش خطر خفگی و آسپیراسیون کمک کند. یک گفتاردرمانگر می تواند به افراد مبتلا به ام اس تمریناتی را برای تقویت ماهیچه های مورد استفاده برای بلع آموزش دهد و تغییراتی در رژیم غذایی برای ایمن تر کردن بلع توصیه کند.
ارتباط تقویتی و جایگزین (AAC): دستگاه های AAC می توانند به افراد مبتلا به ام اس که مشکلات گفتاری شدید دارند کمک کنند تا ارتباط موثرتری برقرار کنند. یک گفتاردرمانگر می‌تواند نحوه استفاده از دستگاه‌های AAC مانند تخته‌های ارتباطی، دستگاه‌های تولیدکننده گفتار و سیستم‌های ارتباطی مبتنی بر رایانه را به افراد توصیه و آموزش دهد.
درمان شناختی ارتباطی: درمان شناختی ارتباطی می تواند به افراد مبتلا به ام اس که تغییرات شناختی مانند مشکلات حافظه، توجه و پردازش اطلاعات را تجربه می کنند، کمک کند. یک گفتاردرمانگر می تواند راهبردهای شناختی-ارتباطاتی مانند کمک حافظه، شکست وظایف و نشانه های بصری را آموزش دهد.
بیشتر بخوانید :
